Çikolata Kaplı Hüzünler & CANAN TAN

 

 

 

 

Çikolata Kaplı Hüzünler & CANAN TAN

 

 

 

 

 

Canan Tan rüzgârı esiyor kitaplığımda. Doğan Kitap ne iyi yaptıda baskıya girdi bu güzel kitaplar yeniden. Birbirinden güzel 14 farklı öyküden oluşan Çikolata Kaplı Hüzünler kitabı 163 sayfadan oluşuyor. Güzel bir esinti edasıyla okudum. Her öyküde kıssadan hisse var elbette. Aile bağına verilen önem her öyküde kendini hissettiriyor. Iste bu yüzden Canan Tan !

 

KAÇIK adlı öyküde diyor ki yazarımız ; " Uykum kaçtığı için kitapla oyalanmıyorum ben.Okumakla bütünleştiğim bazı geceler, uykumu biraz erteliyorum , hepsi bu . "
Kendimi buldum bu cümlede.

 

SIZI adlı öyküyü okurken İZ romanını animsadim .Roman öykünün geliştirilmiş hali olmuş sanırım. Baba hasreti ve gidenlerin bir daha dönmeyeceği gerçeği..

 

Kitaba adını veren öykü ise oldukça tanıdık bizlere hüznümüzü zaman zaman çikolata ile kaplıyoruz. Çikolatanın salgılattığı seratonine asılarak üstesinden geliyoruz belki mutsuzlukların kimbilir ?

 

Enginde Yavaş Yavaş , öyküsündeki eşyalarından daha doğrusu yaşanmışlıklarından ayrılmak istemeyen Lütfiye Hanım'ız aslında her birimiz.. Yaşım çok büyük değil ama şehir şehir gezen biri olarak her şehirde aldıklarım gün geliyor öyle birikiyor ki atmamak için çırpınıyorum...

 

Yeşil Eğrelti Otu , tipik çarpıklaşan ilişkilere çok güzel bir örnek ...Çapkınım diye geçinen bir erkek ve anlık doyumlar sağlamaya çalışarak çalıntı vakitler geçiren bir kadın.. Etrafımızda bolca duyuyoruz bu ilişkileri..

 

Bukle de ki gibi madden geçmişte bıraktığımız insanları kalbimizde yıllarca taşıyarak günün birinde karşılaştığımızda yaşadığımız hayal kırıklıkları...

 

Korkularım Kırbaçtır Bana'yı okurken sevgisizliğin neler kadir olduğunu sezdim bir kere daha.. Ah anneler ve babalar ne olur tutun evlatlarınızın elinden bırakmayın onları yanlızlığın uçurumuna...

 

Ateş Külden Daha Soğuk , evet zaman zaman öyledir.. Anılarımızı, yaşanmışlıklarımızı başkası tarumar etmeden bazen biz yıkmak isteriz daha az acıtır canımızı çünkü...

 

Dönecekler mi acaba ? Duymak istediğimiz cevabı hangimiz çaresizce sormadık mı bazen de tanımadıklarımızın bile yaramıza ilaç olmasını istemedik mi?

 

Akrepte bilinç altımızın oynadığı oyunları, Eylemcide bir türlü kabul edemediğimiz kayıplarımızın anıları ile yaşadığımızı, Zincirde alkolün bir aileye olan zararlarını, Dokuz Parçada ebeveynlerin bazen ne kadar bencil olabildiğini okudum...Her birinde kendimden bir şeyler bularak hemde..

Anne, eş, kardeş, arkadaş olarak düşündüm okurken..

 

 

 

Akıcı ve sıcak hikayeler. ..Bizden hikayeler. .. Burada sanki ben varım diyebileceğimiz.

Tavsiye ederim ! Güzel vakit geçirdim okurken. Sahip çıkalım öykülerimize ..