BABAMIN EMANETİ & POYRAZ DEMİR

BABAMIN EMANETİ & POYRAZ DEMİR

" Keşke bir an için bile mümkün olsa seni unutmak, hiç değilse o zaman görsem dışarıda ne mevsim yaşar insanlar . "

Destek Yayınları imzalı BABAMIN EMANETİ kitabını bir çırpıda okudum çünkü çok şirin bir kitap oldu benim için ... Buram buram gençlik rüzgarları esen bir havası vardı kitabın . Öyle ki beni üniversite yıllarıma aldı götürdü .

Kitabın kapağıda oldukça hoş ve içi gibi sımsıcak .191 sayfa olmasıda kısa sürede okunası kılıyor kitabı .

Kitaptan bahsedecek olursak ;

Arkeoloji mezunu olan Poyraz, babasının vefatından sonra sehirde oldukça ünlü olan pastanelerinin başına geçer ve orayı işletmeye başlar. Pastaneye bir gün gelerek kalbini fetheden SİYAH KUĞU adını verdiği bir kıza kapılarak savrulmaya başlar, aşk ve gerçekliğin girdabında.

Bir yandan aşık olurken bir yandan da hayatı sorgulamaya başlar...

Çocukluk arkadaşı Uygar bir gün ona hayatının fırsatı olarak lanse ettiği bir teklifte bulunur ve olaylar arap saçı gibi karışmaya başlar. Doğru bildiği sandığı yalanları farkeder Poyraz ... Daha bir özlemeye başlar kayıplarını , en çok ta aile fertlerini ...

Kitaptaki her karakter dolu dolu idi ... Efkan Amca özellikle bilge bir kişiliğe sahipti ... Ayfer'in her şeye rağmen uzaklarda olan sahiplenişi , Kemal Amca'nın ve kızının ruh halleri ... Uygar'ın materyalistliği ... Hepsi ama hepsi yaşadıkları ortamın nasılda psikolojilerine sirayet ettiğini gösteriyordu davranışları ile ...

Poyraz hayallerinin peşinden gider gitmesine ama heybesinde en yakınım dediği insanların yaşattığı kalp kırıklıkları mevcuttur.

Kitabı okurken ebeveynlerin  meslek seçimindeki müdahalesinin ne kadar yanlış hayatlar yaşanmasına sebep olduğunu düşündüm durdum hep .

Hayaller İtalya imiş ama gerçekliği Sirkecide unlu pastane tezgahları ... Pek çoğumuz yaşadık bu durumu ,Hayatımıza müdahaleler oldu ve olmayada devam ediyor, edecekte ... O yüzden Poyraz bizden biri ,uzağımızda değil ...

 " İsimler çabuk unutulurdu ama hislerin ömrü daha uzun ... "

" Annem ve babamı düşündükçe burnumun direği sızlar. İçinde kezzap kaynayan bir sızı , zonklayarak yürür gözpınarlarıma. Yine de ağlayamam , ağlayamam bir türlü ... "

Kitapta altı çizilesi ve yüreğe dokunan pek çok cümle var ...Anlatılmaz okunur dedikleri bir kitap oldu benim için ...Bazı emanetlere sahip çıkarken kendimizden de vazgeçişimizi anlatıyor adeta..

Tavsiye ederim, okuyunuz ...