BİZ O ZAMANLAR baaçede oynardık & ayçE ayyıldız

 

 

 

 

 

 

BİZ O ZAMANLAR baaçede oynardık & ayçE ayyıldız

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Merhaba,

 Uzun zamandan beri beni alıp anılarıma, geçmişime götüren  bir kitap okumamış idim.. Çok iyi oldu pek iyi oldu . Özümü hatırladım. Doğduğum, büyüdüğüm yerleri dahası karnımı doyurduğum sofraları hatırladım. Özlem mi onu hiç sormayın ..Burnumun direği sızlarcasına ..Hani gitsem giderim ama gidip te bulamayacak olduklarıma avuçlar dolusu dua yolladım ta bizim evden ..

 

 

Kitabın ismi oldukça dikkat çekici idi" baaçede oynardık" derken yazar çocukken ki söyleyişi ile seslenmiş bize..

 

Kadıköyde 1971 de başlamış yazarımızın çocukluğu akabinde hatırladığı yıllara yönelik anılarını aktarmış. Öyle sıcak öylesine samimi ki, Zonguldak ta değil de sanki İstanbulda aynı mahallede arkadaştık diyeceğim.

70 lerde 80 lerde çocuk olmaya ilişkin anılar var kitapta.. Benim jenerasyonun özlemle anımsadığı için, çocuklarımıza ise nostalji olarak güzel geldiği için mutlaka okunmalı.. Her şeyin değer buluşu adına ,nereden nereye geldiğimizin anlaşılması adına okunmalı..

 

Ayçe Hanım yazdıklarında o kadar içten ki sanki karşınızda size o günleri anlatırcasına, bazen birlikte gülümsedim onunla çilek yerken bazen de birlikte ağladım hiç erik yiyemeyişine..

10 Kasımlarda birlikte kasımpatı toplamışız farklı şehirlerde olsakta, bayramlarda annemize aynı anda kıyafet dikimi için prova yaptırmışız sanki..

 

Güzel ülkemin güzel ailelerinde hep aynı hayat hüküm sürmüş belli ki . Abla eşliğinde bahçede oyun oynamışız.. Ha evin bakkal elçisi de bendim ondan daha bir yakınlık kurdum kendimle..

 

İstanbul ,Zonguldak ,Ankara hiç farketmemiş biz vatanını, milletini seven; ailesine, manevi değerlerine saygılı ,Ata'sına sahip çıkan nesiller olarak yetişmişiz ülkemizin güzel şehirlerinde..

Şimdi Kadıköy daha anlamlı gelecek eminim gezinirken..

 

Yıllar yılı zihnimin en güzel yerlerinde, sandıklar içindeki anılarım su yüzüne çıktı okurken. Şimdi hayatta olmayan komşu teyzelerin sesleri kulağımda çınlıyor , rahmetli bakkal amcamı özlemişim farkında değilim.. Ya yoğurtçudan yoğurt aldığımız yeşil plastik kabı onu bile özlemişim..

Zillerine basıp kaçtığımız komşularımız keşke hayatta olsanız söz rahatsız etmezdim sizi diyesim geldi.

 

Keşke bayram olsa ; Babam alışveriş filesi ile gelse yeniden.. Ayakkabımla uyuduğum bir bayram sabahına uyansam.. Annem yine elbise dikse.. Keşke halamlara gitsem yine ;sen yine ye kuzucum ben sana koyarım dese.. Ah  Halam benim ne çok özledim seni ...

 Aslında 1 günde okudum ama yazamadım klavye fazlaca ıslandı bıraktım iki seferde de olsun yine ıslak.. Bilirim gidenler dönmez gittiği yerden..

 

Harika bir kitap olmuş çok duygulanarak okudum, tavsiye ederim